از بالش بادی Effect شنیده اید؟ همینجا این است

در سال ۲۰۲۳، تجزیه و تحلیل جامعی از چندین تار موی بتهوون و دیانای آنها انجام گرفت و با آنکه به کشفیات مهمی از جمله علت مرگ و عدم اشتراک ژنتیکی با دیگر اعضای خانواده بهدست آمد، اما علت ناشنوایی وی همچنان در هالهای از ابهام باقی ماندهاست. سال ۲۰۲۳، در یک تحلیل جامع که از دیانای چند تار موی بتهوون انجام گرفت، نشان میدهد که کروموزومهای «Y» او با دیگر اعضای خانواده مشترک نیست و نتیجه میگیرند که وی حاصلِ یک رابطهٔ خارج از ازدواج از طرف خانوادهٔ پدری بودهاست. گفته میشود بتهوون در سال ۱۷۸۷، هنگامی که فقط ۱۶ سال داشت، طی سفری کوتاه به وین، برای اولین بار با موتسارت ملاقات میکند، اما چنین بهنظر میرسد که موتسارت توجهی به وی نمیکند. بتهوون بهخاطر افکار آزادیخواهی، هرگز شهر وین را دوست نمیداشت و از آن نفرت داشت، یک بار نیز در حدود سال ۱۸۰۸، بهصورت جدی تصمیم گرفت که این شهر را ترک کند، اما وین شهری بود که منبع درآمد زیادی داشت و شاهزادگان و عاشقان موسیقی، بزرگی و عظمتِ بتهوون را درک میکردند و مانع از ترک وی از وین شدند، چرا که آن را مایهٔ ننگ شهر خود میدانستند که نتوانسته بتهوون را نزد خود حفظ کند. This post h​as　been gen᠎er ated　 wi th G SA C᠎ontent  Gener᠎at or  DEMO.

وی همانطور که در وصیتنامه هایلیگنشتات نوشتهاست، قصد خودکشی داشت. پدرش قصد داشت از هوش و استعداد وی در موسیقی، بهرهٔ مادی ببرد و از چهارسالگی او را وادار میکرد تا پیانو بنوازد یا او را در اتاقی حبس میکرد تا به صورت جانفرسایی ساز ویولن را تمرین کند. خصوصیاتی که از چهرهٔ بتهوون توصیف شدهاست، از یادداشتهای دوستان، معاصرانِ بتهوون یا از مسافران نقل شدهاست. مینارد سولومن موسیقیشناس در کتاب زندگینامهٔ بتهوون مفصل توضیح داده و اظهار داشته که ثابت شدهاست نامهٔ بدون تاریخ، که تحت عنوان «معشوقهٔ جاودانی» مشهور گشته، گیرندهاش آنتونی بودهاست. به عنوان مثال، منتقدین اولیه و سرسختِ موسیقی، پنهان و غیرمستقیم، فینالِ سمفونی شماره ۹ را به عنوان محصولی از یک آهنگسازِ ناشنوا و پیر، رد کردند. به عنوان مثال، هرگاه تماشاگران در حین اجرای او گپ میزدند یا توجهی به او نداشتند، اجرای پیانو را متوقف میکرد. دوستان او که عمدتاً در ده سال گذشتهٔ زندگی او رابطه داشتند، در این دفترچهها مینوشتند تا بتهوون بداند که آنها چه میگویند و بتهوون نیز به صورت شفاهی یا با نوشتن در دفترچهٔ یادداشت پاسخشان را میداد.

نقل شدهاست که او برای نواختن پیانو از چوب نازک و درازی استفاده میکرد که یک سَرِ آن را روی جعبهٔ پیانو و سَرِ دیگر چوب را میان دندانهایش قرار میداد تا بهتر بشنود. بتهوون پیش از آنکه به ناشنوایی کامل برسد، صداهای کوتاه و پرطنین را بهتر از صدای بلند میشنید. وی در ۳۰سالگی با دو دوشیزهٔ جوان دیدار کرد که تأثیر برجستهای در زندگی او داشتند و رابطهٔ بتهوون با این دو از همهٔ روابط عاشقانهٔ او پررنگتر هستند؛ هر دوی دوشیزگان از خانوادهٔ اشرافی، هر دو شیفتهٔ موسیقی و با وجود این، درست نقطهٔ مقابل یکدیگر بودند. بتهوون نیز با نگرانی و اضطراب به اطراف صحنه مینگریست که بداند مشکل از کجاست، کسی جرات نداشت که به وی بگوید مشکل از رهبری خودش است. آنتونی ازدواج کرد و در اواخر سال ۱۸۱۲ با همسرش وین را ترک کرد و هرگز با بتهوون ملاقاتِ دوباره نداشت (یا ظاهراً اینطور به نظر میرسد)، اگرچه در سالهای بعد بتهوون با علاقهمندی از او نوشت و صحبت میکرد. دختر یوهان آندریاس اشتاین ازدواج کرده بود، پس از مدتی، کسب و کار با اشتاین را رها کرد تا شرکت مستقلِ خود را در سال ۱۸۰۳ راه اندازی کند، بتهوون همیشه محصولات او را تحسین میکرد و در سال ۱۸۱۷، طی نامهای به او نوشت که «اولویتِ اولش» پیانوهای اوست.

آنتون شیندلر منشی و زندگینامهنویسِ وی از قول بتهوون اظهار داشت: «وقتی که جولیتا به وین بازگشت، گریهکنان نزد من آمد، ولی من از او بیزار بودم». طبعاً امیدوارم، اما خیلی کم، چنین بیماریهایی درمان ناپذیرند، چقدر زندگی من تلخ خواهد بود، زیرا مجبورم از تمام کسانی که دوستشان دارم و برایم عزیز هستند، دوری کنم … منابع نشان میدهد که او برای اصحاب قدرت، مقامات اجتماعی و قوانین دربار ارزشی قایل نمیشد. او غالباً وین را برای کار در مناطق روستایی ترک میکرد. سیزده ساله بود که کار میکرد و در کلیسا ارگ مینواخت. این آثار برای بتهوون که انقلاب، روح آزادیخواهی را در وی گسترش داده بود، بیهوده بهنظر میرسید، حتی اگر مخالفان انقلاب هموطنش باشند. اما با این حال بهنظر میرسد شیندلر مواردی جعلی از مطالب در خاطرات وارده کردهاست که نشان از تعصبات شخصی وی به بتهوون خرید بالش بادی دارد. این پرتره از بتهوون را آشناترین تصویر از وی میدانند و توسط آنتون شیندلر اینطور توصیف شدهاست که علیرغم ضعف هنری، «ارایهٔ یک نمای خاص … با توجه به اظهارات بتهوون در مورد شروع ناشنواییاش، تقریباً میتوان حدس زد که بیشترین آثاری که وی خلق کردهاست، در دورانِ کمشنوایی یا ناشنوایی او بودهاست.